Br. Francesco Dileo urodził się w Cerignola (Fg) dnia 2 marca 1967 roku, jako trzecie dziecko Michele Dileo i Carmela Antonacci. Już we wczesnej młodości czuł powołanie do życia zakonnego, które ujawniło się w pełni w 1984 roku, kiedy Kapucyni prowadzili rekolekcje w Cerignola. Szczególnie mocno myśl o wstąpieniu do zakonu towarzyszyła mu w trakcie 20 miesięcznej zastępczej służby wojskowej, odbytej w Brindisi w latach 1987-1989, w Dziennym Centrum Niepełnosprawnych i Dziennym Centrum dla Osób Starszych. Po powrocie do Cerignola jego decyzja mogła dojrzeć dzięki zaangażowaniu w ruchu Młodzieży Franciszkańskiej, działającym przy kapucyńskim kościele pod wezwaniem Najświętszego Imienia Jezus. Tym sposobem, po zdaniu matury i zapisaniu się na uniwersytet, zdecydował o skierowaniu swojego życia na inną drogę dzięki wsparciu i zachętom biskupa J.E. Pichierri. Rozpoczął nowicjat i włożył kapucyński habit w 25 roku życia. Było to 20 września, zatem w dniu wielce znaczącym, bo właśnie z tą datą wiąże się otrzymanie przez Ojca Pio stygmatów. Pierwsze doświadczenia zakonnego życia nabył w Morano Calabro pod kierownictwem aktualnego gwardiana klasztoru w San Giovanni Rotondo, br. Carlo Maria Laborde, który był w owym czasie mistrzem nowicjuszy. W rok później złożył czasowe śluby franciszkańskie, potwierdzając ostatecznie swoją obietnicę 12 października 1996 roku w Cerignola w obecności ministra prowincjalnego, br. Mariano Di Vito. Po studiach filozofii w Campobasso, w latach następujących bezpośrednio po nowicjacie, został przeniesiony do Bari, by studiować teologię na Pulijskim Wydziale Teologii w Santa Fara. Na kapłana został wyświęcony dnia 30 kwietnia 2000 roku w Bazylice Świętego Piotra Apostoła znajdującej się w jego rodzinnym mieście. Większość swojej posługi kapłańskiej odbył w sektorze duszpasterstwa młodzieży: najpierw jako vice sekretarz animacji powołań a następnie jako odpowiedzialny za Służbę Duszpasterstwa Młodzieży i Powołań Prowincji zakonnej „Sant’Angelo e Padre Pio” Braci Mniejszych Kapucynów. Między tymi dwoma zadaniami, był również, przez trzy lata, sekretarzem prowincji. Od kilku miesięcy jest prezesem Fundacji „San Pio da Pietrelcina”, która zajmuje się przyjmowaniem pielgrzymów w kościołach Matki Bożej Pośredniczki Łask i Świętego Pio z Pietrelciny. Jego niezliczone zajęcia nie przeszkodziły mu jednak w nauce i w dążeniu do uzyskania specjalizacji z teologii duchowej. Jego praca dyplomowa, już gotowa, nosi tytuł: „Wolność i posłuszeństwo w konsekrowanym życiu Ojca Pio”.
